Bunca zaman geçti be gözüm
Ne sen unutuldun ne kocaman gülmelerin
Yine geçiyor ömrüm
Ne sen mutlusun ne ben
Ne kadar çok yaşandı ayrı ayrı
Zaman ne verdi ki her şeyi aldı
Sensiz yaşanacak ne varsa hepsi yaşandı
Gönül nasıl yandı nasıl dayandı.
Uykusuz ve yorgun bedenim
Nahoş yaşayacak yine benim
Bir çektin ellerini yıllardır boş ellerim
Gidilecek yön yok ne tarafa giderim
Ne garip sensiz de yaşanıyormuş be gözüm
Senden başkasına da yok sözüm
Öyle problemsin ki yok çözüm
Unut artık dünü yarını da gör gözüm
Bir gece yarısı yazdım bunları
Gözümün önünden geçerken hatırladım olanları
Bana söylediğin o yalanları
Hepsini unuttum be gözüm…
Kayıt Tarihi : 29.4.2017 09:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Şenkulak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/29/gozum-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!