nadir gelirdi sabah
nadir gelirdi gökyüzü bizim memlekete
kimi yüzü asık olur
gözyaşları dinmek bilmeden ağlardı
hüngür hüngür saatlerce
derin bir iç çekerek
kaşları çatık gökyüzü
her göz yaşında toprağa binbir can
binbir sevinç katardı
ıslak gökyüzüne yaşlı bakardı toprak
tok sesi üstüne çarpar
öylece geçerdi akıp giden zaman
bakıp durur gökyüzü
gözü yaşlı bulutlar dertli mi dertli
içini döktüğü topraklar
yeryüzü nemli
yine böyle bir sabah, gökyüzü
sarmaş dolaş yıldızlarla
aya nispet yaparcasına heyecanlı
toprak öylece izler durur
ay ile gökyüzünü bıkmadan
yolunu bekler toprak
bir damla gözyaşının
acaba ne zaman üzecek ay diye
nazlı bulutları...
Kayıt Tarihi : 6.12.2008 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!