Gözü Var Oğul... Şiiri - Mehmet Şahan

GÖZÜ VAR OĞUL

Kim ne derse desin sakın sen deme,
Kalplere girenin gizi var oğul…
Koğuyla, gıybetle gelme gündeme,
Her şeyi görenin gözü var oğul…

Sevgiyle çoğalır sevinç ve neşe,
Kalpteki kıvılcım benzer güneşe!
Sanma ki yar olmaz kardeş kardeşe,
Gönlünü serenin azı var oğul…

Bülbülün yaktığı yanık ezgiden,
Ruhunu uzak tut cana bezgiden…
Her kalbe süzülen ince çizgiden,
Yüzüne gülenin nazı var oğul…

Nefsine uyduysan sakın ha anma,
Noktayı koysan da son olur sanma!
Bahara aldanıp yeşile kanma,
Hasadı derenin yazı var oğul…

Girilen bu yolda dönülmez başa,
Goncayken rengini bil öyle yaşa!
İz bırak yürürken bastığın taşa,
Var olan sürenin güzü var oğul…

Ektiğin ekini sermeyi düşün,
Sonunda ecrini dermeyi düşün,
Huzuru mahşerde ermeyi düşün,
Bu ömrü verenin sözü var oğul…

Rabb’ın ilamını çizdiği yolda,
Hakk’ın kelamını yazdığı kolda,
Şahan’ın kalbini çözdüğü kulda,
Maksuda erenin özü var oğul…

MEHMET ŞAHAN
28.11.2017-İstanbul