Ürkerek bakıyor,dönüp yüzüme.
Korkmadan içini kim dökebilir?
Kor koyar bu hali,sönmüş özüme.
O suskun dursa da,gözü dillenir.
Göreni çıldırtır,davet bakışlar.
Aklından geçse de,zor yakarışlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla