Gözlükkıran Tepesi Şiiri - İsa Kahraman

Bana " Merhaba " dedin, merhaba da söz güzel,
Taa yürekten güldün sen, o gülüşte öz güzel.

Ağustos mu, Eylül mü, hangi aydı sen söyle,
Seni bana getirdi, bahar güzel, güz güzel.

Oturduk karşılıklı, mazilerden söz ettik,
Dokundu birbirine, o dokunan diz güzel.

Dinledik türkülerin en can yakan meşkini,
Uzun hava çalarken, taksim yapan saz güzel.

" Gözlükkıran Tepesi ", o hangi şehirdeydi,
Mutluluğa yol vardı, bir hatırla, iz güzel.

Hani kahve almıştın, o tezgahtar, genç kızdan,
Bir de bahşiş vermiştin, o duyduğun haz güzel.

Çorba, yemek gelmişti, o akşamın geç vakti,
Seninle beraberken, çorba güzel, tuz güzel.

Rastladığım yüzlerce, kız gördüm, kadın gördüm,
Yemin bile ederim, bahsettiğim kız güzel.

Arabaya binmiştik, bakamadım yüzüne,
Sonra gemiye bindik, gemideki yüz güzel.