Gözleriyle Ağlarlar Şiiri - Fahri Bulut

GÖZLERİYLE AĞLARLAR
İnsanların yüzüne bakmaya korkar olduk,
Herkesin çatık kaşı, düşman gibi bakarlar,
Sorunlar öbek öbek, hepten çözümsüz kaldık,
Bütün bu belaları, cehaletten bulanlar,
Yakınır pişman olur, gözleriyle ağlarlar.

Bugünleri görmüştük, tutulmadı sözümüz,
Aç, çıplak ağlayana, yanar oldu özümüz,
Onlara eşlik eyler, kan ağlayan gözümüz,
Bütün bu belaları, elleriyle edenler,
Oturup pişman olur, gözleriyle ağlarlar.

Zulüm edenler değil, zulüm gören suçlanır,
Bırakın suçlamayı, azarlanır, haşlanır,
Terörist, hain diye, ceza görür, dışlanır,
Bütün bu belaları, cehaletten bulanlar,
Yakınır pişman olur, gözleriyle ağlarlar.

Zalim zulmün cezasın, adalette çekmeli,
Eteğinden taşları, özürlerle dökmeli,
Çok insan mağdur ettim, beni asın demeli,
Bütün bu belaları, elleriyle edenler,
Oturup pişman olur, gözleriyle ağlarlar.

Rızazade, neylersin cesur savcı kalmadı,
Ne yazık ki adalet, mülke temel olmadı,
Hain, dönek suçlular, hapislere dolmadı,
Bütün bu belaları, cehaletten bulanlar,
Yakınır pişman olur, gözleriyle ağlarlar.
02.12.2022
Fahri Bulut Rızazade