Günlük hayatıma geri döndüğüm bir gündü..
Seni unutmak uğruna gündelik çalışmaya başladığım günlerden sonra..
Sana benzettiğim insanlar oldu,unutmak istediğim anlarda..
O kadar çok benziyordunuz ki birbirinize
İkinizde yabancı bana..!
Ne kadar yakınsak o kadar uzaktık birbirimize..
Ve ne kadar yakınlaştıysak o kadar acı çektik..
Merak etme aşkı fazlasıyla yaşattın bana,
gelmene gerek yok!
Ömrümün sonuna kadar yetecek acılar,
gülüşüne karnım tok!
Yaşlı bir rüzgar geçti saçlarımın arasından
Soluk soluğaydı..
Gözlerinin tam içine baktım,kokun iç organlarımdaydı..
Rüzgar bile esmedi sadece sordu?
Kimden bu gözlerindeki yetim acı?
Sadece özledim diyebildim..
Sen boşver içimde ki o babasız çocuğu!
Kayıt Tarihi : 1.1.2010 21:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!