Gözlerinin harici yek dışarısı

bu yağmur bu yağmur
ipince derince
hayırım olur
hayra alamet değil senleşmek bende
aynı odada sabahladığım
serince
sevişmekti tüm uzun yolları aşmışlığım
sana yanıbaşçığına gelmişliğim
bu yağmur yalnız ikimizi sevmişti
damla damla delice
uzun gülüşlü bir baharın ardından gelen
çocuğumuzdur
bu yağmur

unutma özgürlüğünü saklı tutarak düşün beni
sen bir
bakış güzelliğisin
hayat izlerim sende yalnızlığa bulanmış
tümden çar çamur
gözlerinin harici yek dışarısı
kar yağmur
bende bıraktığın cerahatli bir yara
bu apansız zansız izansız bu sarhoş
kahır

aşktır tek mülküm sırtımda
yitirdim bencilce ölümümü
beni anlamadığın içimde cayır cayır
sonra bu yağmur diyorum ya hep bu yağmur
içimizde alev alev kamçılı bir isyandır
tanıksız bir cinayet
nedensiz cinnet bu yağmur
ispatlanamamış bir yalnızlık gibi içimde
dudaklara küs bir türkü sözünün
hırçın sessizliği
nehir

ay ışığı küsmüş gözlerime
ölümüm tan yeri kızıllığı
ölümüm senin elinden kısık ateşli demli
ölümüm senden yalnızca senden olsun
aldığım her nefes sensiz
ıhlamur

yanlış anlaşılmış bir pazartesiydik
haftaya yabancıdır ya daima aşk
sonra dilimde tüy bitiren şu yağmur
karanfil renkli acılara bandığım yüreğimi
mısra gözlü ismin de olduysa sesim
pir pak diyorum bu yağmur
hayallerimle barışık bir küme bulut
kirpiklerinin şırıltısı
şiir

mutlu olmayı herkesten çok haketmiş
bir hali var şu boyun büküşünün
seni dinlemediğim için mi kuşlar yol sonu bakışlı neci
aynı yolda elele yürümek yorgunluğu
şehir

kendimi dinlerim bu sen
evet sadece bu
kendimi kıskıvrak yakalarım
düşlerin düşüncenin bittiği yerde
kendimi tümden inançlarıma uzak
uzak olan aşk
ılık saçlı
sihir

yağmur ıslak saçlı bir
ustura korkunçluğu
ömrümü har vurup
harman savurur
yağmur bu yağmur