Benliğimin en hassas köşesindesin.
Öyle korkarım ki kırılmaktan ve seni kırmaktan.
Gözlerimde yedi renkli sevinçleri yaşatsam da,
Sen görmezsin;
İki damla zarif hüzün gibi akarsın yanaklarımdan.
Düşlerimin en derinindesin.
Öyle ürkerim ki uyandırılmaktan ve seni uyandırmaktan.
Adını hücrelerime dirhem dirhem kazıtsam da,
Sen hissetmezsin;
Solgun bir yaprak gibi kayarsın avuçlarımdan.
Sonra yeniden aydınlanır yaşam,
Gülümsemeni yakaladığım an dudaklarından.
Sen bilmezsin ama;
Böyle zorlanırım kurtulmak için,
Gözlerine tutsak yalnızlığımdan.
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Aslı Karayel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/08/gozlerine-tutsak-yalnizlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!