Gözlerine Sevdam Var
Yine gözlerim ormanlara daldı.
Yeşil ummanlara derin sevdam var.
Yüreğim yine hülyalara daldı.
Yeşil gözlerine kara sevdam var.
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
ANT 10
Bu aşk ile sallanmayan dal olmaz.
Özü misk olmayan çiçek bal olmaz
Dal kırımadıkça sorun yoktur. Tebrikler.
Tebrikler başarılar Sülayman bey selamlar
çok güzel dizeler, alkışlanır bunlar. tebrikler üstad. dalgınlıkla bir mısra 10 heceli olmuş.
/ Ruhum yine hülyalara daldı./
Hoş şiirinizi keyifle okudum Sayın Bektaş. Can-ı gönülden tam puan ile tebrikler ve listemde. Dert görmesin yüreğiniz, daim olsun kaleminiz. Her daim esenlik ve keyif temenni ederim.
Özü misk olmayan çiçek bal olmaz.
Yeşil gözlerine kara sevdam var. ----SEVGİNDE SEVDANDA BAKİ OLSUN BU NE GÜZL SEVDA ÜSTAD YÜREĞİNE SAĞLIK SAYGILARIMLA
Çalışmanızı kutluyorum
Başarılar dileğiyle
Sevgi saygılar
Doğa güzelliklerini dantel dantel gönlümüze işleyen ve mis kokuları manevi olarak ruhumuza dolduran harika bir şiir olmuş Süleyman Gardaş.Tebriklerim,ilk yorum ve tam notun benden.Selam ve sevgilerim seninle Can Dost...
143-ORMAN
Hayat akar tohum ile toprakta,
Huzurun, güvenin dalıdır orman
Umut kokar tomurcukta, yaprakta
Doğanın yüreği, dilidir orman.
İnâyet örgüsü yeşil zümrütten,
Fenâlık geçemez böyle bir setten.
Toprağı o korur selden, âfetten,
Yurdun candamarı, belidir orman.
Bindallı, rengârenk elbisesiyle,
Çağlayan suları, bülbül sesiyle,
Mis gibi havası, câzibesiyle,
Cennet bahçesinin gülüdür orman.
Şefkat ile kuşu-kurdu besleyen,
Gönülleri dantel dantel süsleyen,
Rahmetiyle umutları ıslayan,
Bereket-bolluğun selidir orman.
Doğal bir servettir cana can katan,
Kurağı, kıtlığı ülkeden atan.
Doktorsuz, ilâçsız, şifâ dağıtan,
Huzur peteğinin balıdır orman.
Yok olursa; elem, tasa çekersin,
Yoksa, çorak yere yokluk ekersin.
“Fidan” diye, yüreğini dikersin,
Kıymet bilenlerin malıdır orman.
Bir insan keserse bindiği dalı,
Saplanır kalbine bir karaçalı.
Şüphesiz kırılır kanadı-kolu,
Ananın şefkatli elidir orman.
Ormanın yararı saymakla bitmez,
Ağaçsız, yoksulluk kapıdan gitmez.
“Açma, yakma”, derken dert iflâh etmez,
Mutlu yaşamanın yoludur orman.
Nazım İNCE
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta