Gözlerindir Cennetim

Hani gözlerinin rengini sormuştun ya bana,
Ben de tüm renkleri saymıştım
Kızmıştın... oysa bilmediğimden değil
Ben, sen de gördüklerimi söylemiştim,
Sen ise herkesin gördüğünü duymak istedin…
Ben o mühür gözlere kahverengi demem,
mavi demem, yeşil, ela veyahut siyah, demem!
Ben senin gözlerine baktığımda cenneti görüyorum
Tüm renkler gözlerinde yaratılmış sanki.
Bir de kirpiklerinin arasında dans eden o nazenin bakışlar var ya...
Çevrirdiğinde ışığını üzerime, sivri bir ok gibi saplandı yüreğime
Ve aniden, tüm renkler zuhur etti cennetten
Aydınlattı; güneşi tutulmuş dünyamı
Bense korktum, korkmuştum bu renk cümbüşünden
Uyanmak istiyordum,
Sürekli gökkuşağından geçtiğim bu masalsı rüyadan
Ya her güzel hikâye de olduğu gibi üç elma düşecekti gökten
Ya da öylesine, sebepsizce oluverecekti birden
Ama elbet bitecekti biliyordum, her şeyin farkındaydım!
Yine de uyanamadım...
Çünkü gülüşün, her seferinde besmelemi bastırıyordu.