gözlerinden düşen bin parçalı tül
dağılır bulutlar yağmurdan yüklü
gözlerinden donmuş ateşten ütül
merdiveni iner mahmurdan büklü
yüreğin sesinden dolanan sezgim
görmediğim zaman dilimde ezgim
vermediğim cama serpilmiş bezgim
ayda yaşamış mı nurdan sebüklü
çetrefilli yolda çıkmaz mı sandın
acısından sancır neden usandın
karınca ezmezdin dağı pusandın
bahardan kuşanmış yolu tebüklü
ayağın süründü yorulduğun an
koyağı büründü durulduğundan
hüzünle yüründü burulduğundan
toprağın altından tarih Hüyüklü
ozan efem sevdi beklentisi yok
sokağından geçer eklentisi yok
gülüşüne doldu da kendisi yok
neyi derse desin dama süyüklü
260312denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 23.4.2012 21:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/23/gozlerinden-dusen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!