Gözlerinde Dirilirim Şiiri - Tayfun İkiz

GÖZLERINDE DİRİLİRİM

Ölüp ölüp gözlerinde dirilirim oysa,
Bilirim hem cennet,
Gözlerin hem zindan bana.
Kapkara zulmetten ,bir nur,
Aslında bir kaçış bana.
Ben ki yitik hayallerin durağı,
Kaçmış trenlerin buz gibi raylarıyım.
İçimde buzdan bir deniz,
Mevsimlerin kara kışıyım.
Eylül, ekim gibi geçen ayların,
Yaşanmadan geçen sonbaharların,
Kışa kucak açan aralığıyım...
İçim kar,
İçim dar,
İçim yâr benim.
Çıkmaz sokakların köşe başı,
Uzun yolların görünmez çukurlarıyım.
Oysa gözlerin şefkatti bana.
Cennetimdi onlar oysa.
Kapkara gecelerime,
Saate,
Akrebe,
Zamanın her türlüsüne,
Sevgime,
Sabrıma,
Şu uzayıp giden grift bilmecelerime
En güzel cevap,
Bir candın bana.
Simdi ben gözlerin desem,
Sen yasak dersin.
Hiç olmazsa sessiz harflerle de olsa,
Sözlerin desem,
Boyun bükersin.
Ben değil aradığım oysa,
Sen'sin ...