Her gecenin ardından, gün doğarmış dediler
Benim günüm doğmadı, gözlerin yoktu diye
Sana olan sevgimi, görmedi bilmediler
Benim yüzüm gülmedi gözlerin yoktu diye
Gecemde, gündüzümde her anımda sen varsın
Gözlerime ışıksın, hayatıma baharsın
Yüreğimde hasretim, saçıma düşen karsın
Üşüdüm ayazında, gözlerin yoktu diye
Her ne yöne bakarsam hayalin hep karşımda
Geçmiyor boğazımdan ekmeğim de, aşımda
Öyle bir sevda yeli esiyor ki başım da
Dinmedi fırtınası gözlerin yoktu diye
Ömrümün dört mevsimi,bin bir türlü çiçeği
Sevdamın alın teri, yüreğimin emeği
Bedenimin huzuru, gözlerimin bebeği
Islak kaldı kirpiğim gözlerin yoktu diye
Desem ki ta ezelden, alnımda ki yazımsın
Elimdeki mızrabım, dertli çalan sazımsın
Yaralı yüreğimde, hiç dinmeyen sızmsın
Kanadı damla-damla, gözlerin yoktu diye
Anlamsız şimdi artık, mutluluğu unuttum
Baktığım resimlerde, yüreğimi avuttum
Temmuz’un ortasında, yokluğunda buz tuttum
Güneşim hiç doğmadı, gözlerin yoktu diye
Olmuyor anla işte, olmuyor anla beni
Kahr olur yıkılırım, göremeyince seni
Ateşlere verirdim inan ki bu bedeni
Yokluğun küstü bana gözlerin yoktu diye
Bomboş baktığım yollar, bomboş bütün sokaklar
Benim gibi çaresiz, yapayalnız duraklar
Ellerim göğe kalkmış, yardım diler dudaklar
Çatladı Sahra gibi gözlerin yoktu diye
Nedense hiç durmadı, kandı derin yaram
Bak teselli etmedi, içtiğim şu sigaram
Senden başka gönlüme, inan ki her şey haram
Zehir oldu bal bana, gözlerin yoktu diye
Kayıt Tarihi : 28.6.2013 12:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!