Gözlerin yalan söyleyebilirmi gözlerime ...

kaybettim bulamam yönümü artık
eğrisi doğrusu düzlerime bakarken
paramparça olmuş bütünü yırtık
yamalarda tutmaz dizlerime bakarken

beklerim ağaçlar dalların orda
haydi dola kollar boynuma sarda
gelecek ardından muhakkak ferda
arasam bulunmaz izlerine bakarken

mermerden heykeli kadar artemis
gözlerin öylesi saf ve tertemiz
yakındır ışığa nura kesmemiz
şu akpak bembeyaz yüzlerine bakarken

geç saat sökerken şafakla fecir
inanki dilersin sabırla ecir
içimi bir görsen yüreğin acır
içimde saklanmaz gizlerime bakarken

kapaklarında sis bağlıyabilirmi
hıçkıra hıçkıra ağlıyabilirmi
gözlerin hiç yalan söyleyebilirmi
sırmıdırlar biraz gözlerime bakarken

paylaşmak olmasa emel ve amak
girmeye ateşe kalırdı ramak
sevgi şiir kadar istiyor emek
deme güven vermez sözlerime bakarken

ne desem bilmemki daha yar sana
ayrılık hasreti koyar insana
sanma bulaşmıyor bi miktar sana
sinemde bu sönmez közlerime bakarken

fakir panam müşkül haldasın fakat
yaşanan gün aşka komuyor takat
bizim ele varıp seyret memleket
uyanır uyanmaz özlerime bakarken