Gözlerin var yar Şiiri - Sabri Günenç

Suskun bir deniz gözlerin
kimsesiz bir yeşil otlak
çamlı bir patika
yetim bir dağdır gözlerin
ama sen bilmezsin.

Kaktüsler batar yokluğunda
açar kan çiçeklerim
gözlerin gözlerimi dağlar
paramparça olur bu yürek
ama sen bilmezsin.

Cenderede sıkılır salkımlarım
şarabım acıya çalar
sarhoş eder adamı gözlerin
ama sen bilmezsin

Sonsuz bir çöl
dağlarda avaz bir uzunhava
halayda baş şenlikte zılgıt
güzele gardaş gözlerin
ama sen bilmezsin.

Dudaklarım çatlar yokluğuna
kor ateşlerde yanar ciğerim
küfreder alır başını gider bu seyyah
kıyamam pınar gözünden içmeye
ama sen bilmezsin.

Yalçın kayaların peşindeyim
kan içinde paramparça ellerim
kumru duyururken Yusuf'un vaziyetini
bir cigara yakarım gözlerine
dumanım meydan okur boşluğa
ama sen bilmezsin.

Niye doğar güneş her sabah
müezzin niye paralar kendini
niye çekilir tüm çileler
varlığım yokluğa dönüşür
gözlerin var ya
sen bilmezsin.