Gözlerin uykuya hazırlanmışsa, git ve uyu hemen,
Ama uyumak için bu akşamı seçme, biraz kal şimdi.
Bu saatler ayrılık değil, en derin hissin vaktidir,
Biraz daha kal, bu anı belki de ömrümüze yazdır...
Gece, günün yorgunluğunu dindiren yuvadır,
Gecenin karanlık sırrını paylaşmanın zamanıdır.
Ayrılık değil, bu anlar sükûtun aynasıdır,
Ruhumun tek istediği, ruhunun bir nefes kalmasıdır...
Şu lambanın son ışığı gözlerinden usulca aksın,
Bırak gölgeler yavaşça üzerimizden sessizce geçsin.
Gidersen o boşlukta üşüyen bir ben kalır yalnız,
Teninin sıcaklığı olmadan yatmak neye yarar?..
Bedeninin yorgunluğu toprağın hakkıdır, bilirim,
Lakin ruhum bu erken vedaya kırılır, direnirim.
Gitmek isteyen gözlerindir, nefesin değil sevdiğim,
Bir bakış daha borçluyuz, sonra huzurla gideriz...
Şimdi gidersen, yatağım sabaha kadar boş kalır,
Gözlerim yorgunluğa değil, yokluğuna dalar.
Gitme sevdiğim, kal biraz, o son sözü verme,
Uyumayacaksan gitme, benimle kal ve yanımda uyu...
Kayıt Tarihi : 21.11.2025 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!