Ve kaç Şubat daha uğurlayacağım sensiz?
Gözlerin — unutma beni…
Acı bastı sol yanıma;
yusufçuk böcekleri gibiydi sevgilerin:
ansızın gelmen, ansızın gitmen.
Unutsun beni firari yüreğin;
bir tek gözlerin — unutma beni…
Düşler ertelendi; kendimi paklıyorum,
sana gelmeyen yollara küskünüm.
Duvarda bir küf kadar faydasız umutlar;
senden dönmeliyim: kendime, hürriyetime.
Ne kutsadığın gülüşler, ne çıldırmış şiirler —
al götür o bal döktüğün lebleri,
unutsun dillerin, gülüşlerin.
Gözlerin — unutma beni.
Kendimizden geçmeliyiz — ben ve sensizliğim;
Zil zurna ıslıklar çalmalıyız,
tek dinleyenimiz olmasa bile.
Tüm kulaklar unutsun:
yalnız gözlerin — unutma beni.
Kayıt Tarihi : 27.2.2008 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!