Gözlerin Sularımı Yakan Şiiri - Ahmet Çiçek

Saklanır tenhalarda bağrımdaki acılar
Ve sürgün bir okyanusun kalbi kadar
Parelenir sokaklarda ölüm ansızın
Gün gelir gölgelerde umutlar yanar

Ölü bir bedende başlarken haykırışlar
Gözlerin sularımı yakan içimdeki ateşler
Bir gün o kapılar açılır mı ansızın dersin
Dalgın bir pencerede ceylan gibi bakışlar

Her gün acılarla tükenir ya insan
Kadehlerime dolan bakışlarındaki kan
Bu şarabı içen yüreğim esiridir zaten
Kırılsa dallarında her bir çiçeğin