Gözlerin hangi gecenin mavisi

Gözlerin hangi gecenin mavisi? ..
Hangi mevsimlerin sisi? ..
Hangi denizlerin incisi? ...
Ah nazlı yarim,hangi vakit aralanır gözlerinin kapısı?
Var mıdır umuda çıkan bir yol?
Sevgiye hangi dağlardan gidilir?
Yitirdim ben tüm adreslerimi,bari sen bul beni.
Yürüdüğüm her adımda ateşlere gömülüyorum.
Sen tut elimden götür beni.
Götür aşkın pınarına, yangınım bitsin.
Senden başka herşeye kör olan gözlerim, bakışlarında kavuşsun mavi ışığa...
Ab-ı hayat olsun susuzluktan çatlamış dudaklarıma,..
Derin ırmaklar çağlasın yaralarımda..
Can kırıklarım batmasın ayaklarıma,dolanmasın başımda pürmelâl..

Ah nazlı yarim, karlı dağlarımın yanık türküsü..
Gurbet bahçelerinin ıslak toprak kokusu..
Hasretinle boynunu büküyor güller..
Her tutunmak istediğimde bir dalına,dikenleri inceden inceye batıyor canıma..
Öyle tufan dolu ki yüreğim,dinmeyen fırtınalarla sarsılıyor,amansızca savruluyor...
Gece rengi yalnızlıklarda saklıyorum mavi düşleri..
Başımda gam, yollarda duman, göğsümde yangın...
Ateşler içinde dolanır kanım..
Ahh sensiz kalan yanım, mühür vurdu yaralarıma..
Artık bir damla yaş düşürmüyor,gözlerimin anadolusuna.
Gel gör ki, paramparça kaldım aşkın ortasında...

Ey yarasından acılar fışkıran kalbim, karartma günlerini..
Akşamlara vurma kendini...
Ahdımız var aşka,unutma...
Ölüm gelirse eğer yurdumuza, sevgiyle yıkasınlar seni, gül yaprağına sarsınlar.
Bir yürek nasıl düşermiş toprağa, anlasınlar..
Ah nazlı yarim,hadi...Ört üstüme nazlı yapraklarını..
Üşüyorum...
Bağışla beni...
Kalbimdeki soluk taşıyamıyor gurbetini...
Ancak senin sıcaklığın eritir kar altında kalan kalbimi.
Hadi,uzak durma öyle..
Sarıl boynuma,tut beni,yoksa düşüyorum..