Gözlerin güneş olur Şiiri - Oktay Çekal

Gözlerin güneş olur…

Salınıyor hayat gözlerimden kayıyor
Beni terk etmiş bu gecenin karanlığı üstelik
Çıkmaz sokakların soğuk havası dokunuyor
Bir an kendimi bulamıyorum neredeyim?
Aynalar buharlı göremiyorum beni gözlerimde…
Kör değilim bakışlarımın ötelerine gidebilirim ama
Bakarken duyabilirim sevginin ayak seslerini
Dokunur sessizce yüreğime, alır beni tenimden
Ruhum öyle bir heyecan yapar ki; ansızın
Bedenim çıldırır can gelir hayata yüreğimden…
Gecede kaybolan gölgeler belirginleşir
Ay dolunay olur yansır görünmezliğe
Dokunur hayatın başka boyutuna nefes verircesine
Yaşarsın o anı muhteşem hamleler takip eder gözlerini
Her adımın bir huzur örer ötelere taşır seni…
Seni alır öyle bir sen olursun ki; tanıyamaz yalnızlık
Ruhundan fışkırır sevginin taneleri dolar tenine
Hayatın gerilmiş yayından fırlar çığlık çığlığa
Kırılmaz bir huzur doğar geceye saplanır ok gibi
Gece kasveti dökülür yanar soğuk havası…
Ellerinden tutar bir kelepçe takar gibi sahiplenir
Bırakmaz sessiz sokaklarda sevgini ve seni
Bir an kendini kaybettiğin gerçeği bir serap olur sadece
Oysa kaybolan uyuduğunda gördüğün kâbuslardır sadece
Karanlık dokunuşların huzurunda uyanırsın gözlerin güneş olur…

Oktay ÇEKAL
10.07.2013-05.15