Gözlerin Fırtınalı Bir Yağmur Gecesi

Hep gecenin ilerleyen saatinde yazarım
Duygularımın yoğunluğu ruhumu sararken sessizce
Beni sana getiriyor kaleminden dökülen mürekkep
Tırmanıyorum dağın zirvesine doğru seni düşlerken zamana
Tanıyorum bilemiyorum, tanımak istiyorum gölgesiz yüzüne bakarken
Gökyüzüne yansıyor sillületin aydınlatır gecemi
Ardıma bakmadan mürekkebim bitmeden varmak istiyorum sana
Yolun yarısındayım gecenin orta yerinde, duygularım muamma şimdi
Yaklaşırken ruhum bedenimden çıkmak ister gibi…
Titriyor dizlerim tarifsiz bir gece vaktinde
Sana ulaşmanın yollarını arıyorum
Elimde demir asam, ayağımda çelik ayakkabı
Sırtımda ise heybenin içinde bir avuç azıkla yürüyorum
Seni bulmak yemini içmişim zehirli fincandan içerken
Gözlerin fırtınalı bir yağmur gecesi
Sağanak tadında damlar ruhuma
Acının derin izleri gizli geceli gözlerinden
Yıldızlar göz kırparken geceye
Arıyordum seni yıldızlar içinde
Mavi gökyüzü kapkaranlığa bürünmüş, hırçın bir fırtınaya dönüşmüş
Felaketim olmadan, ruhum sessizliğe bürünmeden
Bir nisan yağmurunun damlalarından bulmalıyım seni
Suyun Berraklığında, filizlenen ağacın tohumundan
Doğanın heyecan bulduğu zemanda aramalıyım
Sakınmalıyım seni kuruyan topraktan, ölüme giden canlıdan
Yaprağını döken ağaçtan
Kuruyan ve kurumaya giden her şeyden sakınmalıyım seni
Gözlerin gözlerimde mavi bir renge bürünür
Yaşam ile ölüm gibi bir tezadın kardeşliği sanki
Seni bulmak yaşamın anlamına varmaksa eğer
Bulmamak ölümün korkunç karanlığından boğulmaktır sevgili
Ondandır geceler ağırdır ağır
Karanlık gibi kör ve sağır eder
Kurşun gibi, mavzer gibi, mitralyöz gibi…

14. 04.2010