Gözlerin, bir uçurumdu hayatımda
Sözlerin, dil yarası gibi saplandı bağrıma
Seni sevmiyorum demiştin ya o gün bana
İşte o gün, sen beni öldürdün sevdiğim
Umutları gömdüm diri diri toprağa
Hayallere küstüm, sen olmayınca yanımda
Resimlerine baktım, her saat başında
Ama yoksun, yokluğun da büyük sancıdır bana
Kıvrandırıyor acın, sızlıyor sızlatıyor
Ağlıyor bu masum gözler, nasıl dayanır kalbin
Ama sana kızamam, haydi dön gel gayri
Tam da sevmişken, yarı yolda koyma böyle
Hayatına kim girdi ki böyle değiştin
Sözlerin zehirli ok gibi, deştin geçtin
Sen kimseyi böyle incitmeyi sevmezdin
Şimdi sorarım sana, nasıl bu kadar değiştin
Anladım, kararını vermişsin
Ve bir daha da dönmeyeceksin
O zaman benden de sana bir söz
O gittiğin ellerden elbet döneceksin
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!