Bir gülüşün vardı,resimlerde unuttuğun
Rüzgarın saçlarımı taladığı akşam üzerileri
O adını bilmediğim satıcıların bağrıştığı pazar önünden geçerken
Bilinir bir namlunun ucunda önder sokaktaki ilk adımlarım
Ürkekliğimi yanan köşe lambaları,ayağıma dolaşan çocuklar
Islık çalardı çocuklar,sanki martılar gelirdi
Uzunca bir denize yaslanır uzunca susardık,parmak uçlarımda gözlerin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta