Ey fâni sevgili!
Baktıkça getirip koyar bir yara,
Uçurumdan sanki atar gözlerin;
Güneştir sabaha, yandırır nâra,
Gece olduğunda batar gözlerin..
Bâzen sığınılan güvenli liman,
Bâzen de fırtına estiren ummân,
Ellere şefkâtli, bana mı düşman?
Durmadan kaşını çatar gözlerin..
Kurtulmak kolay mı delice tutar?
Sonsuzluk girdabı düşeni yutar,
Mücâdele etmek imkânsız, utar,
Her şeyi kendine katar gözlerin..
Mecâzi Aşkıyla sırlara erdim,
Ondan mıdır nedir ömrümü serdim?
Gönlümdü yularım eline verdim,
Gezdirir pazarda satar gözlerin..
Tarsusi'ye niçin böyle zâlimdir?
Ölüm döşeğinde dahi kâlimdir,
Uyurken ayıkken hep hayâlimdir,
Bilmem acep nasıl yatar gözlerin...
Kayıt Tarihi : 7.4.2017 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/07/gozlerin-5-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!