Hergece ağlamayı öğrendim ben gözlerinde,
Seni görürdüm hep,
Kalbimdeki yangının sönmüş közlerinde.
Bilmezdim ki ben;
dünyada bukadar güzel gözler oldugunu.
Şu karanlık dünyamın,
Şu karanlık kalbimin ıssız bir sokağında sen olduğunu...
Hergece rüyalarıma giren o güzel gözlerin;
Bende imkansız diye düşündüğüm; gerçekten sevmek kelimesinin,
Ve kalbimde yazan şiirlerin her kelimesinde SEN OLDUĞUNU! ! !
Hayallerim küçük yada büyük...
Sevgim yalansız...
Sevgim sınırsız...! ! !
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Karakülah](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/20/gozlerin-486.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)