Gözlerin Şiiri - Muharrem Pala

Yüreği olanı yakar kavurur
Ağına düşeni harman savurur
Er meydanı değil yiğit devirir
Yolcuyu yolundan eyler gözlerin

Siyahtan beyaza döner karalar
Bir kere bakanı içten yaralar
Aşka davet eder kapı aralar
Korkarım birine meyler gözlerin

Bahçene giripte gülün dermesem
Rahatsız olurum selam vermesem
Cennet gözlerini birgün görmesem
Meraktan çatlarım neyler gözlerin

Gözgöze gelmişim yaralı yürek
Mahkumun olmuşum suça ne gerek
Tahliyemi senden talep ederek
Halini arzeder söyler gözlerim