.Gözlerimi karanlıklara vura vura kanata ...

Git diyorsan...hayatımdan çık diyorsan
Yorma kendini söyle başkasını seviyorsan
Belki titreyerek uzanırım karanlığa ama...
Ardından bile bakmam...gidiyorsan.

Keyifle danseden dünya işte orada
Arada bir göz kırpan bulutlar gibi çapkın
Renklerin iç açıcı güzelliğide öyle
Gözlerimde donan hayalin kadar sapkın.

Kuzey rüzgarları kadar sert olsada
Bir kere daha almıştı yüreğim işaretini
Sen varken hep sana mahkumdum
Düşünmedi,bir kerede bitirdi esaretini.

Bakarken o güzel yüzüne bir daha,bir daha
Körelmiş gözlerim yüreğinde sevgiyi okuyordu
Hani hiç gitmeyecektin,hani aşıktın...?
Hani artık bütün çiçekler BİZE kokuyordu.

Ayrılığın acısı ağıt kadar kahredici
Silip,yokedici ağır bir yükmüş
Sensiz hayat ölüm gibi zormuş,gördüm...
Ama içimdeki aşkın ölümdende büyükmüş.

Kaç kere tırnaklamıştım yüreğimi kaç kere
Yalnızlığıma ılık gözyaşları düşüyorken
Ama hayalin hiç bırakmadı beni
Çıplak kış gecelerinde üşüyorken.

Kıpkızıl ufuklara bile dokunurdum
Sisleri aralamaya çalışırdım bölercesine
Rüyalarımı kadife koltuklara yatırırdım
Bende uzanırdım yanına ÖLÜRCESİNE...

Gidişine bakarken öylesine ardından
Neler koptu yüreğimden yavaş yavaş
İç içe girmiş karanlıklarla dost oldum
Yalana meyletmiş gecelerle arkadaş.

Şuursuzca koşmak istiyorum bıkmadan
Kaçıp kurtulmak istiyorum kaderimden
Suyu yemiş ateş gibi kıvılcımlıyım
Vurdu hayat,yaraladı en derinden.

Bu son dizeleri sana yüreğim elimde yazacağım
Gözyaşlarıma bandığım kalemide kırıp atacağım
Yıllar gizleyemeyecek artık pişmanlığımı
Gözlerimi karanlıklara vura vura kanatacağım.

08.05.2008..Kemal YAZAN....ÇORLU..