Gözlerimi Geri Ver Şiiri - Nazır Çiftçi

Badem çiçeğe durdu sımsıcak derin derin
Hüzün daldan kovuldu, gözlerim engin engin.
Badem gözüm ne oldu, zeytin gözüm ne oldu,
Dünya gözle kuruldu, gözlerimi geriver!

Gönlüm seninle gönül, tebessümün allı gül
Dikenli olsa da gül, dalında öter bülbül.
Gözlerimle gülen Gül, erik gözüm ne oldu
Dünya gözle kuruldu, gözlerimi geri ver!

Suskunluk yağmurunda göz görür, diller söyler
Pişkinlik hamurunda sevgiyi çizer gözler,
Gözlerimle gülen Gül, güneş gözlüm ne oldu,
Dünya gözle kuruldu, gözlerimi geriver!

Okyanus maviliğim aşkım dert beklemiyor
Ormanca yeşilliğim cömertçe teklemiyor
Gözlerime gülen Gül, kardeş gözlüm ne oldu?
Dünya gözle kuruldu, gözlerimi geri ver.

Mangal gibi yürekte yürek yürek sevgiyi
Gökkuşağı renginde sevgi dolu her şeyi,
Gözlerimle gülen Gül, ceylan gözlüm ne oldu?
Dünya gözle kuruldu, gözlerimi geriver!

Haktan ömür verildi, yüreğimde açarsın,
Sinem sende dirildi, görmesem de sen varsın!
Gözlerine gülen Gül, Yıldız gözlüm ne oldu,
Dünya gözle kuruldu, gözlerimi geriver.

Nazır’ım gözü sevdim, ölmüştüm cana geldim,
Rabbime gönül verdim, el üstünde bir eldim.
Gözlerime gülen Gül, Hilâl gözlüm ne oldu?
Dünya gözle kurulu, gözlerimi geri ver.