hasret;
gözlerime düşmüş en derin hüzün
yıkadıkça geçmeyen
ağladıkça dinmeyen,
yaşadıkça öldüren
avuçlarıma sinmiş en güzel koku..
hasret;
damarlarıma yayılmış bir zehir
bakışlarıma yerleşmiş ahu gözlü ceylan
dilime yasakladığım en güzel kelime
geceme sinmiş en koyu karanlık..
hasret,
insanlığıma adanmış en güzel hüzün..
ince bir sızı gibi
gittikçe çoğalan
andıkça adını
yüreğimi yakan.
Hasret,
sessizlikte bedenimi saran ana kucağı gibi
ve karanlıkta büyüyen bir çığlık sanki..
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülseven Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/15/gozlerime-dusmus-en-derin-huzun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!