Aramızda dağlar, Denizler olsa geçilir.
İnsanlar var aşılamayan,
İnsanlar var geçilemeyen.
Sen!
Beni Dünyaya bağlayan yegane köprüsün.
Sen!
Dilimden düşürmediğim bir coşkun ezgi;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Sen!
Beni Dünyaya bağlayan yegane köprüsün. İşte budur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta