Aramızda dağlar, Denizler olsa geçilir.
İnsanlar var aşılamayan,
İnsanlar var geçilemeyen.
Sen!
Beni Dünyaya bağlayan yegane köprüsün.
Sen!
Dilimden düşürmediğim bir coşkun ezgi;
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Sen!
Beni Dünyaya bağlayan yegane köprüsün. İşte budur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta