Ey! Tanrıçası
Kutsal dağların
İn yeryüzüne
Ve bana
Bir cümle söyle
Benim dilimde
Ve
Çok olsun hecesi
Bir elimin
Parmaklarından
Ama
Sakın sulama
Küstümotunu
Sonra ver
Bir kadeh daha
Zehirinden
Ver ki
Sana geleyim
Bu yanında
Taşköprü’nün
Hükmün geçmez
Aslında…
Sen git
Git ve
Yalan söyle
Kabarcıklara
Bir kere daha
Söyle
Beni
Sevmediğini
Bir kere daha
Geç üstümden
Fırtınasında
Sesinin
Utanma…
Sığın yanıma
Bozkır gecesinde
Kaval nağmesinde
Ve
Ay ışığında
Al eline
Gözlerini
Geç karşıma
Söyle bana
Kimsin sen
Ben misin
Eğer bensen
Acı bana
Çekil önümden
31,07,07
İstanbul – Kurtuluş
16:10,
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olmadı daha! Dudaktan döküldüğü haliyle yazarsam her ağıdımın sesini, sanki; her yüzüme bakan, bilir benim kimliğimi. Dur, bitmedi daha söyleyeceğim. Ben; bu aklı, yolda bulmadım ki; sana külliyen vereyim. Bir düşün; elim sende oynasak, çekmem ki elimi yüreğinden… Diyelim, saklandım senden; sanırsın ki, uzaklara giderim. Değil işte, beni unutmanı istesem, göz ucuna, baktığın duvara izimi koyarım. Eline bir bardak su al; bak, gözünün derinince… Bardak, su, ben… Ama Yoksun sen İşte bu yüzden Gel... Gel de bak Gözüme
Sığın yanıma
Bozkır gecesinde
Kaval nağmesinde
Ve
Ay ışığında
Al eline
Gözlerini
Geç karşıma
Söyle bana
Kimsin sen
Ben misin
Eğer bensen
Acı bana
Çekil önümden
kendini bulmak bir başkasında ya da görmek korkutucu ...çekilr mi önünden o zor bir istek işte
Kutlarım
saygılar selamlar
TÜM YORUMLAR (50)