Bir nefes yetmez bazen,
hayatı taşımaya.
Zamanın sırtı kambur,
anılar düşüyor parça parça.
Hangi mevsimde unuttum kendimi?
Hangi rüzgâr savurdu çocukluğumu?
Gözlerimden dökülen her damla,
bir hatıranın sessiz çığlığı şimdi…
Geceye sarınmış bir yalnızlık gibi,
dudaklarımda mühürlü kelimeler.
Bir adım daha atsam düşeceğim,
ama kimse duymayacak sesimi.
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 06:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!