Deli çaylara özenip gözlerim, çağlamayın!
Yanık gönlümü özlerim, ateşe ağlamayın!
Beni gölgelere dolayıp hüzne bağlamayın!
Yetmedi mi gayrı? Kuruttunuz iliklerimi.
Mavi bulutlar mıdır ki yedi kat göğü sarmış?
Yoksa, tanrı mı alıp yaşlarımı göğe karmış?
Ne yaratılan varsa içinde, birden yakarmış:
''Nedir ya Rab bu hüzün, bu Tufan iklimi?! "
Sanmam ki olmasın bir gün, içten yüce bir ahım.
Ahım doldursa ömrümü bütün, bitmez günahım.
Günahım uzanmış Adem'den ağlar kaç fersahım.
Uyandır Rahim adınla bitsin dünya mevsimi.
Kayıt Tarihi : 19.12.2018 02:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!