Bir aşk reçetesi yazmalıydım kendime
Çözebilen kişilere hayret edermişcesine
Çamurla kaplanmış yüreğim soluk vermiyordu
Bizlere..
Duyduğumuz seslere yabancılaştığımız vakit
anlamca daralan bir yüzümüz oluyordu
Hayatımızda
Benzer yürekleri olanlara saygıyla bakıyoruz
El ele tutuştuğumuz sokaklar sensiz ve tabiatsız
Utangaçların hüzündür çicek yağmur yalnız insanları daha çok ıslatıyordu
Aynı yolu gitmekle aşkı bulamayacağımızı çok geç anladık ve aşk kelimelerle hatırlayamadığımız bir cümlenin son hatırasıydı..
Muhammed SoycanKayıt Tarihi : 8.6.2024 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!