Bilirəm, ruh üçün nə gündüz, gecə
Boran da . şaxta da gəlməyir vecə.
Başını söykəyib astaca necə,
Xatirən ağlayır dizlərim üstdə.
Yaralı könlümü çiskin sıxıbdır,
Könlümün evini həsrət yıxıbdır.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta