Güneş yağmur topluyor
Gözlerim sen.
Bir an da olsa birini sen sanmak
Sevinçten havalara uçmak.
Sanki
Şu kalabalık
Düğün alayı
Şu arabalar ve içindekiler
Mutluluğumuza eşlik etmeye geliyorlar
Sokak müzisyenleri
Bizim için çalıp söylüyorlar
Şu atılan havai fişekler
Bu özel günümüze organize edilmişler
Yağmur başlaması sevincimin gözyaşları.
Beş on saniye sonra geçince seni sanmak
Yabancı bir yüzün
Yabancı bakışlarıyla vurulup içime düşüyorum.
Canım!
Kaç yüz bin parçaya bölündün sen
Her yüzde seni görüyorum.
Her düşten yaralı dönüyorum.
Benzetmek, hasret giderme hali midir ey gönül?..
Kayıt Tarihi : 20.1.2024 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!