Gözlerim Resmine Damladığı An

bilirim eskiye çeker gökyüzü
yağmuru gözlediğim günlerden
bilirim canlanamaz resimler

gözlerim resmine damladığı an

yalan bir yazı gibi buruşturulup atılır bir köşeye
trajedimin karlı tipili saltanatı
yüksünerek yaşamayı unutamadım anne
ellerimin arasında çocukluğum
ve sen ellerimin arasında kağıt bir vapurun balkonundan bakıyorsun işte
çocukluk aşklarım özlem songül pervin çimen
pelin'in de hakkını yemiyelim üzüm taneli gözleri
kristal kadehler yanaklarında
ağladıkça ben yol yorgunu sarhoşluğu
yüzünün güleçliği dudaklarımın biley taşı

gözlerim resmine damladığı an

yıllanıyorum eskiye özenerek an be an
göçüyor tebessümlüğün serçeli maskesi
masumluğu çoğalıyor kırgınlığın
artıyor yalancı şahitleri mutluluğumun
yorulmazlığında sevdamın dağlardan damıtılmış

gözlerim resmine damladığı an

içi boş bir hediye paketi gibi duruyor
kitaplarımın arasında resmin
kitaplığımın ortasında
acılarımın asırlık kitabesi

gözlerim resmine damladığı an

ilkelleşiyor hüzünlerim
bekleyişlerin neşesi yitiriyor tazeliğini
bir başka kalabalıklaşıyor yalnızlığım

gözlerim resmine damladığı an

yağıyor üstüme yüzüstü bırakılmışlığın akrepleri
bakışlarının servetini bohça yapıyorum
çocukça samimiyetine gözyaşlarımın
arzuluyorum amansızca gelişini