Gözlerim Dolu Dolu Şiiri - Ali Dost Aydın

Gözlerim dolu, dolu
Hafiften süzülmeye başladı birkaç damla
Ellerim titriyor
Dokunamıyorum klavyenin tuşlarına
Bir dakikayı geçiyor bir harfe basmam
Bilmiyorum neye yenik düştüğümü
Bilmiyorum beni boğan hüznümü
Bilmiyorum daha ne kadar sürer
Bitmeyen bu işkenceler
Bilmiyorum hüznümün karekökünü
Karesini alıyorum
Katlanıyor
Büyüyor sadece
Toplamayı bile bilmiyorum
Sadece çarpım tablosu ezberimde
Çarparak çoğaltıyorum
Gözyaşlarımı
Çarparak çoğaltıyorum
Hüsranlarımı
Çarparak çoğaltıyorum
Yenilmiş, pes etmişliğimi
Hayatın ipleri kopmuş
Sanki ellerin ellerimde yokmuş gibi
Sanki gözlerin gözlerimde yokmuş gibi
Sanki sen tutunacak son dalım
Sanki sen sığınacak son limanım
Değilsin
Hatta kimse değilmiş gibi
Hatta sen de hiç olmamış gibisin
Hiç kimse hiç olmamış gibi
Godo’yu bekler gibi
Boşuna beklemişim
Bunca zaman
Beni gerçekten sevecek birini
Hüznümü hüznümden çıkaracak
Benden hüznümün karekökünü alacak birini
Boşuna beklemişim
Ben ekmeğimi bölmüş yemişim
Hüznümü çarpmış biriktirmişim
Sanki bütün yükünü yılların
Bir başıma çekmişim
Sanki yanımda Kimse yokmuş gibi
Sanki sen yokmuşsun gibi
Sanki kendi hayat yüküme
Başka hayatların yükünü de katmışım
Dedim ya
Hüznümü çoğaltmış gibi
Hayat yükümü de çoğaltmışım
Yoruldum demeye varmıyor dilim
Hakkım yok buna bilirim
Bilirim
Bu yürek
Bana bir zaman daha gerek

Artık birkaç damla değil gözümden süzülen
Yanaklarımda bir nehir yatağı var sanki
Kendi mecrasında serbestçe
Akıp gidecek
Biliyorum
Bu ayaklar
Bu akıldan
Çok çekti
Çok çekecek