Gözlerim de Sukut Şiiri - Engin Topkan

Bakıver yüzüme hüzünlü gözlerim
Halin hal değil, gözlerim de sukut
Yüreğim öksüz, kalmadı mecalim
Özün öz değil, sözlerim de sukut

Bakıver gözüme vermeden mahal
Dinle sözümü konuşmadan cahal
Çözüm'le s/özümü olalım hemhal
G/özüm kurudu, sözlerim de sukut.

Sensiz hayat kıraç toprağa döner
Dudağım kurumuş yaprağa döner
Dilim de bal ekşimiş koruğa döner
Ciğerim kan dolu, dilim de sukut.

Bak g/özüme hemen çek/me zılgıt
Özüm sözüm bir, yüreğimde gelgit
Dönüver yönünü, kurumadan kelkit
Yaz hazan oldu, ocağım da sukut.

Geçti yaz* özlemle doldu genzim
Menzile varamam, sarardı benzim
Geliverdi hazan, döküldü tanzim
Dilim lâl oldu, gözlerim de sukut.

Sessizce kalktım yürüdüm üzgün
Çektim kısa çöpü, yüreğim bezgin
Döngel yüzünü göreyim her gün
Dilimde özlem, sözlerim de sukut.

Yaz sonu yolun, görünmez artık
Miadını doldurdu, attığım çentik
Iradım sevdadan, dimağım yırtık
Özümle severim, dilim de sukut.

Hava soğuk, sağa sola bakamam
Gelişine gidişine, ağıt yakamam
Kıblem yüreğim, derinine inemem
Yazım kış oldu, gözlerim de sukut.

ENGİN TOPKAN (16.05.2020)