Gözlerim Asırların Suyundan İçmiş...

Yorgunum anne
Gözlerim asırların suyundan içmiş bir seyyah
Kaç gün oldu neden olmuyor sabah?
Güneşi olmayan bir dünyaya gözlerimi açmışım eyvahhh!

Kızgınım anne
Alnımda sertleşmiş kalın bir damar
Bir bilsen kalbimde ne alemler yanar
Kızgınlığım kendime, görende beni asi sanar

Yollar çizilmiş göğe doğru yollar
Bazıları görünmez boyayla boyuyorlar
Bilerek kopmaktan sinemde dehşetli hüzün
Anne sakın benim gibi dalmasın gözün

Sular indi başıma yedi arşın gökten
Aşındı aklım taaa en içten
Bazen öyle yandım ki konuşmaktan korktum
İçimde depremler çağlarken, ben somurttum

Güneşin ışıkları tenimi deldi
Bir damla sudan bazen ruhum ürperdi
Bu kaçıncı savaş kaç bininci yenilgi
Ruhum kaç defa yaşadı ''big beng'i''

Öyle gecelerim oldu ki bir tutam ışığın bile sırtı dönük
Ateş böcekleri ellerimde sönük
Dudaklarımı ısırıp kanatarak kaçtı sevgi
Ruhum kaç kere yaşadı ''big beng'i''

Benliğimde derin kuytulara hapsoldum
İçimin içinde bir kenarlara oturdum
Kendime bin şavaştan ağır sorular sordum
Bazende tırneklarımla basıp dilime, sükuta vurdum...