Gözlerim Şiiri - Güven Tekin

Bu dünya yalan dünya.
Gözlerim bu dünyaya,
Doya doya bakabilecekmisin?
Sevdiğimi çok özledim.
Doya doya görebilecekmiyim? Sevdiğimi.
Bu dünya, benim için karanlık bir dünya.
Ben yarimi çok özledim.

Gözlerimi kapatıp uyumaya korkuyorum.
Yavrularımı çok özledim gözlerim,
Dünya gözüyle,yavrularımı bir daha görebilecekmiyim?
Bu dünyayı, bir daha görebilecekmiyim?

Uyumaya korkuyorum,gözlerimi açabilecekmiyim?
Uymaya korkuyorum,karanlığa uyanmaktan.
Uyumaya çok korkuyorum,gözlerim uyanamamaktan.
Sevdiğimi dünya gözüyle,görememekten.

Gözlerim,bu dünyaya kapanmadan.
Bir tek seni görmek isterim.
Sevdiğim,bir tanem seni dünya gözüyle,
Son bir defa görebilecekmiyim?

Dünyaya yalnız geldim,yalnız gideceğim.
Bu dünya, yalan zalimlerin dünyası.
Uykuya hasret,sevdiğime hasret,gözlerim.
Ben bu dünyada çok çektim.

Beni bu dünyada,kimseye muhtaç etme gözlerim.
Gözlerim, karanlığa kapanmadan,yavrularımı,
Sevdiğimi,son bir defa göreyim.
Beni yarı yolda,bırakma ne olur gözlerim.

Şu koca dünyada, garip kaldım ben.
Öksüz,yetim kaldım ben.
Ne babam,nede kardeşlerim var.
Bu dünya,yalan dünya,gözlerim.

Gözlerim,uyumaya korkar oldum.
Gözlerimi,açtığımda bir daha aydınlığı görebilecekmiyim diye?
Bir gün karanlığa,uyanacağım diye çok korkuyor,bu gözlerim.

Gözlerim,şu koca dünyaya,herkes sığdıda,
Bir garip,yetim,ben sığamadım, yalan dünyaya.
Beni karanlığa mahkum etme.
Beni kimseye muhtaç etme,
Ben,sevdiğimi,çok özledim.
Sevdiğimi üzmek istemem,beni yarı yolda bırakma gözlerim.