Neden öyle mahmurlaşmış çukura doğru gidiyorsun,
Yoksa yalnız kalmakmı istersin,
Biliyorum çok yoruldun,bitmeyen yazılardan,bıkkın hayattan,
Hayatın bütün cilvelerini sen çekersin,
Üzülen ağlayan ve gülen sensin,
Zaman gelecek hep güleceksin,
Sabret; bu hüzünlü dünyana elbet bir son vereceğim,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla