Gözleri Söylüyordu Rodoplu Olduğunu

yıllardan 1990. BALKANOLOJİ derneğinin başkanıyım. yerimiz de Mahmutpaşa da bulunan Öztaş pasajında. Derneğin sekreteri Niyazi Akkılıç la beraber dernekten çıktık ve Laleli, tarafa doğru yürüyorduk. lalelide ana caddede Bulgaristan’ın Pamporova tatil köyünde yabancı mallar satan bir mağazada çalışan, gıyabında tanıdığım bir kadın gördüm. yanında bir erkek bir de kadın vardı. arkadaşıma kadınlardan birini tanıdığımı söyleyince, arsızlığını kullanarak onların yolunu kesti ve onlarla konuşmaya başladı. ben tabii yirmi adım kadar onlardan uzaklaştım. bir ara arkadaşım beni yanlarına çağırdı. döndüm resmi olarak onlarla tanıştık. Ve onlara Zlatograt’lı (Darıdere) olduğumu, dokuz yüz seksen dörtte sınır dışı edildiğimi karımla kızım hala Zlatograt da yaşadıklarını anlattım ve onları yemeğe davet ettim. kadınlar ilkin pek rıza göstermediler ama yanlarındaki erkek onları taşıyan otobüsün şöferiymiş ve bizim Pomak Türklerinden. o kadınlara güvence verdi ve Lalelide bulunan 'Arjantin piliç' restoranına gittik. bize servis yapan garsona restoranda bulunan bütün salata türlerinden yanında da bir şişe Tekirdağ rakısıyla getirip masamızı donatmasını ve ardından yarımşar da tavuk getirmesini ısmarladım. bizim restoranları bilirsiniz mezelik salataları boldur. onlar masamıza dizildiğinde masamızdakileri yemeği bırakın, bakmaya kıyamayacağımız kadar güzel oldu. ardından mis gibi yarımşar piliç de gelince o benim tanıdığım kadın,(benim yanı başıma oturmuştu) hüngür hüngür ağlamaya başladı. arkadaşları ona ne olduğunu sorunca sadece eliyle susmalarını işaret etti. bıraktık istediği gibi ağlasın. ağlama krizi geçince gözlerini kuruladı, ve: 'arkadaşlar, biliyorsunuz biz buraya çekilirken polis teşkilatından bir görevli burada nasıl davranmamız için uyarılarda bulundu. ve burada insanların çok kötü olduğunu, her an zarar verebilirler gibi kötü sözler sarf etti. bir şey daha biliyoruz ki bizim devletimiz askeri, polisi, topu-tüfeği ile Türklerin isimlerini değiştirdiler. bu nedenlerden dolayı yemek davetini kabul etmemiştim. iyi ki bu arkadaşın davetini kabul edip geldik buraya. benzeri bir ziyafet ömür boyu göremezdik. buraya gelmeseydik Bulgaristan’dan getirdiğimiz kuru ekmeklerle akşam yemeğini geçiştirecektik. 'dedi. tabi kadının konuşmasından ben de etkilendim. ve onlara buradan kalktıktan sonra onları boğaza götüreceğime söz verdim ve götürdüm. sabahın dördüne kadar eğlendik. ve ertesi gün bu şiir doğdu.