Gözleri Şiiri - Tanju Çubukçu

gözleri dedi ki;
ben sana tutuldum,
içimde büyük bir sıkıntı
çoğalıp çoğalıp duruyor,
ama sana nasıl söylebilirim...
aramızda asırlarca engel,
yanıp yanıp tutuşuyorum.
sebebsiz uyanıyorum
gecenin bir vaktinde,
uykularım kaçıyor...
ilk defa böyle oluyorum!
ne olursun dedi
sen anlasana gözlerimden.
dedim ben anlıyorum;
yangınlarını da,
yüreğindeki daralmalarıda...
ama ben sana şiir yazabilirim ancak...
"bir kadın ağlıyor,
taptaze çocuk sesiyle;
bakire bakire ağlıyor...
belki de farkında değil kaybettiklerinin.
hem de birazdan bozulacak büyü,
evcilikmi sanıyor...
sen evcilikte sansan
elin oğlu biliyor...
günlerden hüzün o aynı mevsim gibi.
ne çare farkedebilirsen,
ister üzül istersen dövün...
insan belki hiç varamaz
tutsaklığının bir ömrü geçse farkına,
kendini esir eden
o tel örgünün yanına koşmayınca"
dedi ki;
bu tel örgü
sana varmanın başlangısıysa
varsın kanatsın göğsümü
ve seni bulamayacaksam da
varsın paramparça olsun bedenim...