Uyuşmaz gerçekle gönlün hayali
Onulmaz düş kuran bilir bu hali
Namlunun ucunda kurşun misali
Çekip can evimden vurdu gözleri
Ne günahı vardı ne de vebali
Bilinmez adresi yoktur eşgali
Okşadı gönlümü onun her hali
Külü tutuşturan kordu gözleri
Hayatın çelmeyi taktığı yerde
Aşk ile düşürdü gönlümü derde
And içelim neşede ve kederde
Var mısın diyerek sordu gözleri
Hüzüne çalardı yeşil haresi
Belli ki derindi yürek yaresi
Başladı böylece aşk efsanesi
Hasreti vuslata yordu gözleri
Ne tanıdık idi ne de yabandı
Geceyi sabaha bağlayan tandı
Kalemi aşk ile şiire bandı
Gönül yarasını sardı gözleri
MELAHAT ÇETİNKAYA
Melahat ÇetinkayaKayıt Tarihi : 29.11.2017 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melahat Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/29/gozleri-31.jpg)
Bakmak nasip değil, çarkı felekten
Bilmem huridendi, bilmem melekten,
Ayın şavkı gibi, nurdu gözleri... .
Güzel dörtlüğünüzle artı değer kattınız şiirime çok teşekkürler selam sevgi ve saygılar usta
Sevda aleminden ömür sağladı
Tam giderken yollarımı bağladı
Set çekti önüme durdu gözlerin.'....
Harikaydı bayıldım vallahi....kullanmadığın bir ayak vardı--durdu--onu da ben kullanayım da tam olsun dedim.... darılmadın değil mi,Hocam.....selamlar saygılar...
Bu harika dörtlükle şiirin finalini yapmışsınız çok teşekkürler selam ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (2)