Gözleri Şiiri - Mustafa Semerci

GÖZLERİ

Beste; hayat
Ortasında daha,
sonsuzluk yolculuğumda,
ilk ve son seferim.
Son kompartıman,
üçüncü sınıftı mevkiim.

Bindiğim tren, son hız giderken,
bir kadın, uzun sarı, dalgalı saçları,
ve daha derken, çıkageldi.
Sallanıyor sandım gökler, salınırken beller,
savrulurken deli, kıvrımlı etekleri,
ince bir endam, koridordan, akıp girdi içeri.
Yüzü parlak, sudan berrak, yosun tutmuş gibiydi gözleri.

tüm gücüyle yüklendi, zavallı gözlerime,
tüm gücüyle gözler, geliyordu üzerime.

/tüm gücümle direndim,
tam ortasında bestenin,
çarpıldım sendeledim./