Gözleri… sanki içinden geçen mevsimleri anlatıyordu.
O an, içimde
bir şey yerinden oynadı
ve bir daha hiçbir yere ait olmadı.
Ruhum bir rüzgar gibi savruldu,
gözlerimde kaybolan yıldızlar
birer birer yitip gitti.
Bir zamanlar ne kadar yakınsan,
o kadar uzaklaştım.
Her adımda biraz daha yabancılaştım,
her nefeste biraz daha yalnızlaştım.
Zaman, ellerimden kayıp gitti,
ve ben, kaybolan benliğimi
hiçbir zaman bulamadım.
Bir yerlerde bir boşluk vardı,
ama o boşluk ne benimdi, ne senindi.
Sadece gözlerinde,
bir başka mevsim vardı,
ve ben, o mevsimde hiç var olmadım.
Kayıt Tarihi : 19.4.2025 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!