Gözler yaprak göçünde
Alarak ardına hüzün rüzgârlarını
Sarhoş salınması edasıyla
Düşlerle gerçek arası
Olasılıklarda savrulur
Zaman örmüş ağını
Takılmasını bekliyor ruhun
Hoyrat bir sızı
Saplanırken yüreğe
Hacze düşmüş nefes
Her soluk alışında ciğeri kavurur
Hüzün diyorlar
Yoğunlaşmış seyrelti duygulara
Damıtılmışlığındandır belki
Önce uçurulmuş mutluluk
Sonra uzaklaştırılmış sevgi
Adı gitmiş şekli kalmış
Kendince bunla avunmuş
Azgınca fokurdarken fanus
Gülümseme adına ne varsa
Buharlaşmış bir bir
Sönerken feri gözbebeklerin
Kurumaya yüz tutmuş pınarları
İçin için ağlar durur
Umutluyum
Söndürecek sevginin bereketi
Fanusun azgın alevlerini
Çoğalan yokluğun
Tüketiyor günübirlik duyguların
Yavan sessizliğini
Eminim
Görecek biri bir gün
Özlem yüklü kimsesizliğini
19 Haziran 2009-Tokat
Ünal KarKayıt Tarihi : 29.8.2009 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Takılmasını bekliyor ruhun
Hoyrat bir sızı
Saplanırken yüreğe
Hacze düşmüş nefes
Her soluk alışında ciğeri kavurur
Hüzün diyorlar
Yoğunlaşmış seyrelti duygulara
Damıtılmışlığındandır belki
Önce uçurulmuş mutluluk
Sonra uzaklaştırılmış sevgi
Adı gitmiş şekli kalmış
Kendince bunla avunmuş
Enfesti
Yoğunlaşmış seyrelti duygulara
Damıtılmışlığındandır belki
Önce uçurulmuş mutluluk
Sonra uzaklaştırılmış sevgi
Adı gitmiş şekli kalmış
Kendince bunla avunmuş
Hep dudaklarda bir burukluk kalır.. hüzün dolu...
Söndürecek sevginin bereketi
Fanusun azgın alevlerini
Çoğalan yokluğun
Tüketiyor günübirlik duyguların
Yavan sessizliğini
umudu yitirmemek lazım yazan kalemi dile gelen yüreği kutluyorum
TÜM YORUMLAR (17)