Gözler Yangın Şimdi Şiiri - Adnan Yücel

bunca yil cigliklar kosturulmus bu yolda
deli taylar gibi ter icinde cigliklar
savrulan bir yanlisa vurulmak icin mi
yoksa daglari yirta yirta yuruyen
bir irmak diliyle durulmak icin mi

gozler yangin simdi-ufuklar duman
dunya degisiyor-masali koca bir yalan

tam kirk yil bulandirdilar sulari
niliferleri daglara tasidilar
kekikleri caylara
ugrun ugrun-ince ince-gizlice
ve sinsice yuruduler karanliklara
pinarbaslarinda yarpuzlar utandi
ormanda koknarlar
sonra leylak dusmani bir aksam vakti
dunyanin degistigini buyurdular
ihaneti kanli bir gelinlik icinde
yeryuzunun yataginda doyurdular

durduk dusunduk sularla birlikte
daglarla - ormanlarla - bulutlarla birlikte
durduk dusunduk
nergislerle - nevruzlarla - gullerle birlikte
yok olan hicbir cicek yoktu yeryuzunde
durduk dusunduk
martilarla - turnalarla - guvercinlerle birlikte
yok olan hicbir guzellik yoktu yeryuzunde
durduk dusunduk
nehirlerle - denizlerle - okyanuslarla birlikte
yok olan hicbir dalga yoktu yeryuzunde

tamda yunuslar sevisirken arsipel'de
tamda gokkusagi sevinlesirken
ozlenen renkler siliniyor dediler
tamda insanin insanligina ceyrek kala
yarim metrelik cam bir savas alaniyla

..........
..........